O czym mogą świadczyć zaburzenia cyklu menstruacyjnego?

Zaburzenia cyklu miesiączkowego mogą pojawić się u kobiet w różnym wieku. Nie zawsze świadczą o niepokojących schorzeniach, niekiedy mogą pojawiać się w wyniku stresu, nagłej zmiany klimatu, intensywnej aktywności fizycznej itd. Zawsze jednak warto odwiedzić gabinet ginekologiczny, jeśli nieprawidłowości ujawniają się przez kilka kolejnych cyklów lub towarzyszą im dodatkowe objawy. Jeśli zaistnieje taka konieczność, ginekolog zaleci wykonanie stosownych działań, które przyczynią się do trafnego rozpoznania.

Hormony a zaburzenia w cyklu menstruacyjnym

Zaburzenia cyklu menstruacyjne mogą być związane nie tylko z rozregulowanym rytmem miesiączkowania, ale również dotyczyć nieprawidłowości w zakresie obfitości krwi menstruacyjnej oraz występowania dodatkowych krwawień (lub plamień) między cyklami.

Prawidłowy cykl menstruacyjny trwa od 21 do 35 dni. O zaburzeniach można mówić, gdy cykle są krótsze niż 21 dni lub dłuższe niż 35 dni (tzw. cykle nieregularne). Problemy tego rodzaju najczęściej pojawiają się w wyniku zaburzeń hormonalnych, głównie estrogenów i progesteronu. Na czynności wydzielnicze jajników i prawidłowego jajeczkowanie wpływają też hormony tarczycy. Jeśli istnieją pewne nieprawidłowości w stężeniu hormonów tarczycy we krwi (za niskie lub za wysokie), również mogą pojawiać się zaburzenia w cyklu menstruacyjnym.

Za zaburzenia w cyklach menstruacyjnych może odpowiadać również prolaktyna. Nadmiar prolaktyny (hiperprolaktynemia) może powodować skracanie lub wydłużanie się okresu, wpływa również na krwawienie miesiączkowe, które może być skąpe lub całkowicie zaniknąć. W skrajnych przypadkach może dojść nawet do zaburzeń owulacji (tzw. cykle bezowulacyjne).

Skąpa lub zbyt obfita miesiączka

Skąpa miesiączka, podobnie jak nieregularność krwawienia, zwykle wynika ze zbyt niskiego stężenia żeńskich hormonów płciowych we krwi, czyli estrogenu i progesteronu. Niepokojące są również zbyt obfite i częste miesiączki. Do ginekologa powinny zgłosić się kobiety, u których miesiączka trwa dłużej niż 10 dni, we krwi pojawiają się skrzepy, a kolor wydzieliny jest intensywnie czerwony. Najczęściej przyczyną takiego stanu rzeczy jest nieprawidłowe stężenie estrogenów i progesteronu.

Obfite miesiączki mogą też wskazywać na poważniejsze choroby układu rozrodczego, np. mięśniaki macicy lub nowotwór trzonu macicy. Do innych schorzeń, których objawem jest nadmierne krwawienie, zaliczamy też m.in. niedoczynność tarczycy i zaburzenia krzepliwości krwi.

Krwawienia lub plamienia między miesiączkami

Tego rodzaju objawy nie zawsze stanowią niepokojący symptom. Przykładowo, u wielu kobiet pojawiają się plamienia w połowie cyklu, a świadczą o występującej owulacji. Niestety w niektórych przypadkach krwawienia poza menstruacyjnym harmonogramem powinny skłonić do wizyty u ginekologa. Mogą świadczyć o m.in. mięśniakach macicy, polipach macicy, chorobie wenerycznej, chorobie tarczycy, stany zapalne śluzówki macicy, torbielach macicy, czy nawet nowotworze narządów rodnych.